Deutsche Börse Photography Prize 
The Photographers' Gallery, 16 - 18 Ramillies St, London W1F 7LW
11.04. - 22.06.2014

Harry Callahan
9.12. 2013 – 31.05. 2014
Graciella Iturbide
13.05.2013 - 11.05.2014
Miyako Ishiuchi
5.07. 2013 – 28.04 2014
Allan Sekula (Waiting for Tear Gas 1999-2000)
stała ekspozycja
Tate Modern
Bankside, London SE1 9TG

Fotografia w Londynie

Korespondencja Basi Sokołowskiej

Deutsche Börse Prize 2014, Richard Mosse, Safe from Harm, 2012

Czwórka fotografów nominowanych do jednej z najbardziej prestiżowych i lukratywnych nagród fotograficznych jaką jest Deutsche Börse Photography Prize, prezentuje swoje projekty w londyńskiej Photographers' Gallery.  Nagroda przyznawana jest żyjącemu fotografowi za projekt, wystawienniczy bądź książkowy, który jak głosi informacja w broszurze do wystawy, znacznie wzbogacił fotografię w Europie w ciągu ostatnich 12. miesięcy. Zwycięzca, którym w tym roku okazał się Richard Mosse, otrzymał niebagatelne 30 000 funtów.

Alberto García-Alix, Autoportret z Ana Curra, 1984, z publikacji "Autorretrato/Selfportrait"
Alberto García-Alix wPhotographers' Gallery.

 W tegorocznej edycji o nagrodę konkurowały trzy projekty wystawiennicze i jedna publikacja książkowa. Autobiograficzny projekt książkowy  hiszpańskiego fotografia Alberto Garcia Alix pt. „Autorretrato/Selfportrait”, zawiera czarno-białe autoportrety. Książka pomyślana jako dziennik intymnego życia artysty jest także swoistym dokumentem zapisanego w nim czasu, świadectwem zmian obyczajowych, które miały miejsce od końca dyktatury generała Franco, po dzień dzisiejszy. W Photographers' Gallery projekt ten jest prezentowany w formie czarno-białych odbitek, oraz video, co jest o tyle istotne, że twórczość Alixa oprócz fotografii obejmuje także literaturę i film.

Richard Mosse - ekspozycja w Photographers' Gallery.

W sąsiadującej galerii, pokazane są dużych rozmiarów barwne fotografie zwycięzcy, Richarda Mosse nominowanego za wystawę „The Enclave”  prezentowaną na ubiegłorocznym Biennale w Wenecji.  Dokumentalne obrazy spustoszenia wojennego w Kongo wykonane na filmie na podczerwień nabierają surrealistycznego wymiaru. Wykorzystanie filmu, używanego przez wywiad wojskowy do dokumentowania rejonów działań militarnych, które pozostawiły na tym obszarze i społeczeństwie głęboką rysę nadaje tym zdjęciom dodatkowy symboliczny wymiar. 

Lorna Simpson - Momentum (still), 2011.
Wystawa "Lorna Simpson (Retrospective)" w londyńskiej Photographers' Gallery.

W galerii mieszczącej się piętro niżej eksponowane są dwa znacznie bardziej kameralne projekty.  Lorna Simpson, która nominację do nagrody zawdzięcza zeszłorocznej wystawie retrospektywnej w paryskim Jeu de Paume, prezentuje zarówno własne i archiwalne fotografie. W twórczości łączącej działania konceptualne i performatywne, podejmuje tematykę związaną z ciałem, tożsamością, kulturą i miejscem jakie zajmują w niej role genderowe.

W sali obok, zarówno na ścianach jak i w gablotach obejrzeć można liryczne czarno-białe fotografie i fotogramy Jochena Lemperta, który został nominowany za wystawę w hamburskiej Kunsthalle.  Biolog z wykształcenia, przy pomocy fotografii zróżnicowanej formatem i stopniem dokumentalności eksploruje subtelne powiązania między światem natury i materią fotograficznego obrazu.  Jest to jedyny z nominowanych fotografów, który miał w Polsce wystawę indywidualną. W 1993 roku Mała Galeria w Warszawie pokazała jego projekt pt. „Historia naturalna”.

Jochen Lempert - Bez tytulu (cztery labedzie), 2006, z wystawy "Jochen Lempert"

W stałej, aczkolwiek nieustannie ewoluującej ekspozycji kolekcji sztuki Tate Modern fotografia ma już swoje niepodważalne miejsce. Dotyczy to obydwu obszernych tematycznych bloków, mieszczących się na dwóch różnych piętrach, na jakie ekspozycja jest podzielona. Poetry and Dream, eksploruje wątki surrealizmu i  nawiązujących do nich postaw artystycznych, natomiast galerie zatytułowane Transformed Visions prezentują sztukę związaną z wątkami społeczno-politycznymi.

Graciela Iturbine
Graciela Iturbine
Graciela Iturbine
Graciela Iturbine
Prace Gracieli Iturbine ze zbiorów Tate Modern.

Na piętrze zajmowanym przez Poetry and Dream znajduje się sala poświęcona nowo nabytym do kolekcji fotografiom Gracielli Iturbide. Prezentowane fototografie pochodzą z czterech dekad jej twórczości, chociaż odbitki wykonane zostały w 2012 roku.  Większość fotografii przedstawia Meksyk. Są w śród nich portrety kobiet, z ikonicznego cyklu, nad którym fotografka pracowała ponad dziesięć lat  w małej miejscowości Juchitán. Są też zdjęcia zrobione w Indiach, we Włoszech i w USA,  uwidaczniające jej bardzo autorskie podejście zarówno do dokumentu jak i surrealizmu.

Harry Callahan - Chicago, 1961

Fotografii Harry Callahana (1912 - 1999) poświęcone są cztery sale. Pokazane tam zdjęcia stanowią „obiecany dar”  Janet i Michaela Wilsona, producenta filmów Jamesa Bonda i posiadacza jednej z dwóch największych prywatnych fotografii w Wielkiej Brytanii.  Każda z sal dedykowana jest innej tematyce fotografii Callahana jak  natura, ulica, architektura, a także naga Eleonor. Ascetyczna, cicha ale niezwykle konsekwentna fotografia Callahana wymyka się prostym podziałom. Z tego względu tematyczny układ zdjęć na wystawie wydaje się nieco sztuczny, przerywający ciągłość poetyckiej wizji fotografa. Nie zawodzą jednak indywidualne zdjęcia - stykowe odbitki portretów i aktów Eleonor,  kontrastowe fotografie łodyg w śniegu, a także barwne, mniej znane fotografie przyrody i miasta.

Harry Callahan - Detroit, Burlesque, 1951
Harry Callahan- Eleanor, 1949
Harry Callahan - New York Towers, 1979-1989

W galerii dedykowanej sztuce zaangażowanej kanoniczny projekt Allana Sekuli pt. Waiting for Tear Gas, 1999-2000,  pokazany w formie pokazu slajdów i towarzyszącego autorskiego tekstu kwestionuje miejsce fotografii w konstruowaniu medialnego obrazu globalnego aktywizmu. Ta fotograficzno-tekstowa forma zapisu demonstracji w Seattle, wykonana niejako “od wewnątrz” fotografowanej sytuacji, a nie z reporterskiej perspektywy, która często odwołuje się do wypracowanego kanonu, tworzy alternatywny sposób dokumentowania i relacjonowania tego typu wydarzeń. 

Wystawa Miyako Ishiuchi wTate Modern.

Do końca kwietnia, częścią Transformed Visions była także wystawa kilkudziesięciu fotografii japońskiej fotografki Miyako Ishiuchi. Te skromnych formatów czarno białe fotografie z cyklu Yokosuka Story,  zrealizowanego w 1977 to subiektywny dokument miasta portowego w którym wyrosła. Urodzona tuż po wojnie Ishiuchi należy do pokolenia, dla którego nowa sytuacja polityczna niosła ze sobą nieuchronne  i niewiadome zmiany w życiu kraju. Ziarniste obrazy fragmentów rodzinnego miasta, są wynikiem osobistej potrzeby określenia tożsamości kulturowej i społecznej zmieniającej się  powojennej Japonii.

Basia Sokołowska


 

Zobacz też:







 

W FOTOTAPECIE poprzednio m.in.:

 

 


Spis treści

Copyright © 1997-2024 Marek Grygiel / Copyright for www edition © 1997-2024 Zeta-Media Inc.